Kupiec - dawna nazwa wędrownego handlarza, który przemieszczał się pomiędzy różnymi miastami i sprzedawał (ewentualnie kupował) towar. W średniowieczu kupcy wraz z innymi rzemieślnikami tworzyli mieszczaństwo, w tym samym czasie zrzeszali się również w organizacjach zwanych cechami. Jednym z obowiązków, który mieli spełniać w określonych przez króla miastach, było prawo składu.

Gildia — w średniowiecznej Europie stowarzyszenie o charakterze obronnym, religijnym lub towarzyskim. W XI w. kupiectwo stało się najbogatszą warstwą miejskiej społeczności. Wobec dużego zagrożenia, jakie stanowiły na drogach bandy rabusiów, kupcy organizowali się w gildie, wspólnie ponosząc koszty organizowania podróży i gromadzenia towarów, dzięki czemu rozkładało się ryzyko związane z handlem. Nazwą tą określano w północnej Europie także cechy rzemieślnicze.

Cech – organizacja samorządu rzemieślniczego o charakterze społeczno-zawodowym, częściowo również gospodarczym, zrzeszająca rzemieślników jednego lub kilku pokrewnych zawodów, mająca na celu:

* podnoszenie kwalifikacji zawodowych
* utrwalanie więzi środowiskowych, postaw zgodnych z zasadami etyki i godności
* prowadzenie na rzecz członków działalności społeczno-organizacyjnej, oświatowej i gospodarczej
* reprezentowanie interesów członków wobec organów władzy i administracji oraz sądów,