Komendacja

w ustroju feudalnym występowała od poł. VIII w., akt cywilnoprawny oddania się osób wolnych pod opiekę możnego – tzw. seniora w zamian za dożywotnią, lecz godną służbę jako wasala lub przymusowe osadzenie jeńców wojennych na folwarkach rolnych. W trakcie ceremonii podpisywano umowę komendacyjną.W ustroju feudalnym nawiązujący do tradycji germańskich akt oddawania się tzw. wolnych pod opiekę króla lub innych możnych zwanych seniorami i zobowiązania się wobec nich pod przysięgą do wiernej, dożywotniej służby jako wasale.Powszechność tego zjawiska wynikała z poczucia braku bezpieczeństwa, którego nie zapewniało państwo, i z konieczności szukania przez jednostkę oparcia u osób możniejszych.