Przedstawiony (w temacie ” Czynniki kształtujące feudalizm we wczesnym średniowieczu“) rozwój stosunków feudalnych dotyczył najniższej warstwy społecznej – chłopów. Stosunki feudalne zawiązywane były również między innymi grupami społecznymi. Na szczycie wolnego społeczeństwa feudalnego w państwie stał król (władca), który był najwyższym seniorem i właścicielem ziemi. Senior nadawał swoim wasalom (lennikom) ziemię na określonych warunkach, wynikających z zawiązania stosunku lennego. Wasal (człowiek wolny) otrzymywał od seniora beneficjum (lenno), czyli dobrodziejstwo w postaci ziemi. Obywało się to w wyniku komendacji, czyli oddania się pod opiekę seniorowi. W zamian za beneficjum wasal zobowiązywał się do określonych świadczeń na rzecz pana. Silny i zamożny wasal mógł być seniorem dla swoich wasali – w ten sposób tworzyła się tzw. drabina feudalna.

Piramida feudalna (drabina feudalna)